مقدمه کوتاه واژه «تاریخ» در زبان‌های اروپایی از مفهوم History با شکل‌های مختلف آن برای تاریخ استفاده می‌شود و ریشه آن از واژه hístōr در زبان یونانی گرفته شده است که به معنای نقل وقایع و حوادث گذشته و به عبارت دقیق‌تر، یعنی جستجوی هر آنچه به زحمت جستجو برای کشف آن می‌ارزد. واژه تاریخ (Histories) نزد هرودوت به معنای «مطالعه» یا «بررسی» روزگاران گذشته بوده است. تاریخ مفهومی انتزاعی است که دست کم دو معنا از آن استخراج می‌شود؛ گاه ناظر به وقایع گذشته و گاه معطوف به مطالعه و بررسی وقایع است؛ بنابراین، هم به علم تاریخ و هم به موضوع آن، تاریخ گفته می‌شود. موضوع علم تاریخ عبارت است از: «مجموعه پدیده‌ها، واقعه‌ها، روابط، فعل و انفعالات، زاد و مرگ حوادث و تکوین طبقات و طلوع و رشد و افول تمدنها و جامعه‌ها و مجموعه همه رویدادها و پدیده‌های ویژه انسان در رابطه‌اش با «طبیعت» و در رابطه‌اش با «دیگری» در زمان «گذشته»، از بی‌نهایت دور تا هم‌اکنون.» درباره کتاب تاریخ در کشور ما دانش و معرفتی است که هم ریشه در سنت‌ها دارد و هم از امواج فکری مدرنیته غرب متأثر شده است؛ این امر بر سختی شناخت چیستی آن می افزاید. مواجهه روش‌ها و نگرش‌های سنتی و نوین، ترکیب نامتجانسی در تاریخ‌نگاری ما خلق نموده که نتیجه‌اش بحران روش در پژوهش‌های تاریخی است. ...