برشی از کتاب کیمیاگر اگر بتوانی همواره در اکنون بمانی، آدم شادی هستی. آن وقت می‌فهمی که در صحرا، زندگی هست، آسمان ستاره دارد، جنگجویان می‌جنگند. چون این بخشی از زندگی بشر است. زندگی یک جشن است جشنی عظیم، چون همواره در همان لحظه‌ای است که در آن می‌ زی‌ایم و فقط در همان لحظه … یک شب که جوان به آسمان بدون ماه می نگریست، به کیمیاگر گفت: قلب من از رنج می ترسد. بگو ترس از رنج, از خود رنج بد تر است. و این که هیچ قلبی تا زمانیکه در جست و جوی رویایش باشد، هرگز رنج نمی برد. چون هر لحظه‌ی جستجو لحظه‌ی ملاقات با خداوند و ابدیت است. زمانی که واقعا خواستار چیزی هستی، باید بدانی که این خواسته در ضمیر جهان متولد شده است و تو، فقط مامور انجام دادنش بر روی زمین هستی. حتی اگر فقط هوس سفر کردن باشد یا ازدواج با یک دختر بازرگان…یا جستجوی گنج. روح دنیا از خوشبختی یا بدبختی هوس یا حسادت مردم انباشته است. هیچ نیست مگر یک چیز: تکمیل «حدیث خویش» که آن هم، تنها اجبار انسان‌هاست. وقتی خواستار چیزی هستی، همه جهان در تکاپوی آن است که تو به خواسته‌ات برسی.