كتاب روان درماني اگزيستانسيال، اثري روانشناسانه و فلسفي نوشته ي اروين دي. يالوم است كه نخستين بار در سال 1980 انتشار يافت. درمان اگزيستانسيال، سال ها مورد استفاده بوده و هنوز هم در فُرم ها و موقعيت هاي مختلف در سراسر جهان به كار گرفته مي شود. اما اين شيوه از درمان تا زمان انتشار اين اثر، فاقد ساختاري منسجم، تحليلي جامع از انگاره ها و سنجشي از كاربردهايش بود. اروين يالوم كه آثار و مطالعاتش از دهه ي 1970، خدمت بزرگي به روان درماني اگزيستانسيال كرده، پيشينه، تحليل و چارچوبي براي اين درمان موثر فراهم ساخته است. اين كتاب، حول محور چهار موضوعي مي چرخد كه يالوم آن ها را «چهار دغدغه ي غايي زندگي» (مرگ، آزادي، انزواي اگزيستانسيال و بي معنايي) مي نامد و به تشريح معناي اين دغدغه ها و مشكلات ناشي از هر كدام به هنگام مواجهه ي بشر با آن ها مي پردازد. يالوم نشان مي دهد چگونه اين دغدغه ها در شخصيت افراد و آسيب شناسي رواني نمود پيدا مي كنند و چگونه مي توان درمان را به واسطه ي فهميدنِ آن ها مؤثرتر ساخت. يالوم با استفاده از تجربيات باليني، تحقيقات مبتني بر تجربه، فلسفه و آثار ادبي بزرگ، كتابي كامل و جامع را به رشته ي تحرير درآورده است.