انسان­ شناسي چگونه مي­ تواند كمك كند تا معضلات كلان جهاني ازقبيل فجايع اقليمي و زيست­ محيطي، بحران­ هاي مهاجرت و پناهجويي، شدت گرفتن سياست­ هاي هويت­ گرا، و نگراني­ ها دربارة پيشرفت­ هاي سريع تكنولوژي حل شوند؟ اصلا چرا دنيا به انسان­ شناسان نياز دارد؟ در اين كتاب انسان­ شناسان برجسته سوالاتي را مطرح كرده ­اند، انسان­ شناساني كه دهه­ ها دانش و مهارت­ هاي انسان­ شناسانة خود را در حيطه ­هايي ازقبيل جهاني­ سازي، رهيافت مسئلة آلودگي هوا، خلاقيت اجتماعي، فناوري­ هاي نوظهور، انرژي ­هاي تجديدپذير، تغييرات سازماني، طراحي و تحولات بين ­المللي به كار بسته ­اند. با نگاه به نتايج موفقيت­ آميز آثار مهمي كه اين انسان­ شناسان از خود به­ جاي گذاشته ­اند، كتاب حاضر در سطحي گسترده ­تر مي ­كوشد تا سبك و سياقي را كه بر علم انسان­ شناسي از آغاز قرن نوزدهم حاكم بوده مجددا بازسازي كند. عموما باور بر اين است كه انسان­ شناسي به­ واسطه تمركز بر مكان­ هاي كوچك و دورافتاده و طرح ­هاي پژوهشي غيرمتعارف قادر نيست كه مسائل حقيقي را حل كند، و بسياري از خود انسان­ شناسان هم مراقب بودند كه دانش انسان­ شناسي را در خارج از مطالعات دانشگاهي به كار نبرند. ...