آقای زارع و خانم هاتفی زوج اردکانیالاصل باسلامند؛ غرفهی محصولات دستبافت کهن را دخترشان میچرخاند و خانم هاتفی مسئولیت آموزش و بافت را برعهده دارد.
آقای زارع تراشکار است و وقتی پرسیدیم چرا دستگاه کاربافی درست میکنید؟ میگوید ایدهش وقتی شکل گرفت که دیدم ننه (مادربزرگ) برای بافتن یک پارچه، به خاطر نوع دستگاهی که داشت، باید سختی زیادی میکشید. شاید به خاطر همین است که وقتی پرسیدیم برنامهت برای آینده چیست؟ میگوید دوست دارم در بافت شهر باشم تا اگر پیرزنی خواست نخ و دستگاه و … تهیه و تعمیر کند خودش بتواند بیاید یا خودم بروم خانهشان.
آقای زارع با همان لهجهی شیرین یزدیاش میگوید: میخواهیم به آدمها پرندگی را یاد بدهیم. یعنی به جای ماهی دادن، ماهیگیری یاد بگیرند. حساسیتشان روی تهیه مواد اولیه و تحویلشان به قالیباف مثالزدنی است؛ دلشان نمیخواهد قالیباف اذیت شود.