گفتیم خوب زندگی کنیم، اما یادمون نره که یه زندگی خوب الزاما یه زندگی پر زرق و برق و برآورده کردن همه خواهش‌های آقای “دل” نیست.
چرا؟ چون همه نیازهای ما قطعا نیاز واقعی نیست، بعضی ها رو سبک زندگی امروزی برای ما می‌سازند و باید حواسمون باشه فریب اون‌ها رو نخوریم. منشأ این نیازهای کاذب هم یه چیزهایی مثل چشم و هم چشمی، تنوع طلبی، برتری جویی، خود کم‌بینی و تقلید و مثل این‌هاست. خیلی از اون‌هایی هم که از وضع اقتصادیشون ناراضی هستند، منظورشون تامین نشدن همین نیازهاست، ولی یه جور آه و ناله می‌کنند که آدم احساس می‌کنه به نان شب محتاجند!
این تا اینجا.
اما این نیازهای خانمان‌سوز! رو چطور بشناسیم؟ دو تا ویژگی اصلیشون رو میگم خدمتتون:
اول: این نیازها هیچگاه به آخر نمی‌رسند و نمی‌تونیم انتهایی براش تصور کنیم، با برآورده شدنشون، باز تبدیل به یه نیاز جدید میشن! مثلا اول احساس نیازش به یه گوشی آیفون مدل روز رو برآورده می‌کنه و بعد کمک کم آقای دل، دلش میخواد یه ساعت هوشمند از همون شرکت رو هم باهاش ست کنه و همینطور برو به جلو.
دوم: اگر در دام این نیازها بیفتیم، هر چه هم که داشته باشیم، باز احساس فقر می‌کنیم. گرفتاری که اون هم بن بستی نداره.
شاید بخاطر همین در کلام معصوم اومده که هر کی قناعت کنه، بی‌نیاز میشه(۱) و یا طمع، خود فقر هستش.(۲)
[۱]. «الكافي» ، ج۱ ، ص۳۸
[۲]. «الكافي» ، ج۳ ، ص۳۸۲
