مزرعه زیتون فدک

زمستان 1386 ←مجتمع «کشت و صنعت زیتون فدک»
برف می‌بارید. چند روز پشت سر هم برف می‌بارید. باد، برف‌های ریخته شده روی زمین را بلند می‌کرد و قدم زدن در هوای برفی مشکل می‌شد. برف آن سال برای همه خاطره شد. زمین و آسمانِ برفی، در دشت‌ها و بیابان‌های اطراف بیشتر به چشم می‌آمد. حتی در مزرعه و باغ‌ِ آبادی به نام «فدک» در کیلومتر پانزده جاده قدیم قم ـ کاشان. سرما درختان باغ را خشکانده بود. هیچ درختی در مزرعه فدک در برابر آن همه سرما نتوانسته بود تاب بیاورد، جز نهال‌هایی که در گلخانه در امان بودند و یک درخت دیگر! یک درخت زیتون در گلدانی فلزی، درست رو به روی گلخانه که برف‌های روی شانه‌اش را تکانده بود و آفتاب می‌گرفت. این درخت در ظاهر تفاوتی با انواع مشابه خودش نداشت اما این اول راه بود. تحقیقات جدی آقای بلندنظر ادامه پیدا کرد تا مدت‌ها بعد خبرگزاری‌ها و محافل علمی خبر تازه‌ای داشتند: گونه‌ی جدیدی از زیتون کشف شده است. مقاوم‌ترین درخت زیتون در برابر سرما به نام طوبی.

بیست و هفت سال قبل ←بیابانی در پانزده کیلومتری جاده قدیم قم کاشان
مسافرانی که بین قم و کاشان رفت و آمد می‌کردند، بیابانی پر از قلوه‌سنگ می‌دیدند و عده‌ای که در آن جا مشغول به کار بودند. فکر این که آن جا بخواهد باغ و مزرعه‌ای شود، بیشتر شبیه شوخی بود و به ذهن کسی هم راه پیدا نمی‌کرد.

امروز ← باغ و مزرعه‌ای آباد به نام «کشت و صنعت زیتون فدک»
دو بادگیر بلند و مزرعه‌ای آباد! تا چشم کار می‌کند سبزی و درخت است؛ 120 هکتار! بی هیچ دغدغه‌ای در مزرعه قدم می‌زنی و غرق تماشا می‌شوی. هیچ کس از تو چیزی نمی‌پرسد و مانع نمی‌شود. مثل یک بوستان عمومی، ورود و بازدید برای همه آزاد است. هر چه پیش‌تر می‌روی شگفت‌زده‌تر می‌شوی و قسمت‌های سازمان‌یافته و هماهنگ مجتمع بیشتر تو را سر ذوق می‌آورد. باغ زیتون، باغ پسته، گاوداری، بیست هکتار یونجه‌زار، واحد صنعتی فراوری زیتون، انبار محصولات، دامداری و ...، زنجیره‌ بی نقصی را به وجود آورده‌اند. هر یک از قسمت‌ها، قسمت دیگر را تامین می‌کند. تفاله زیتون و یونجه‌، خوراک دام‌ها می‌شود و گاوهای مزرعه، در کنار شیردهی و پروار شدن، نیاز به کود طبیعی را برطرف می‌کنند.

از کشت زیتون تا فراوری آن (روغن فرابِکر زیتون) همان کیفیت زیتون اسپانیا و یونان اما در خاک ایران!


بیست و هفت سال قبل ←بیابانی در پانزده کیلومتری جاده قدیم قم کاشان
مسافرانی که بین قم و کاشان رفت و آمد می‌کردند، بیابانی پر از قلوه‌سنگ می‌دیدند و عده‌ای که در آن جا مشغول به کار بودند. فکر این که آن جا بخواهد باغ و مزرعه‌ای شود، بیشتر شبیه شوخی بود و به ذهن کسی هم راه پیدا نمی‌کرد.

زمستان 1386 ←مجتمع «کشت و صنعت زیتون فدک»
برف می‌بارید. چند روز پشت سر هم برف می‌بارید. باد، برف‌های ریخته شده روی زمین را بلند می‌کرد و قدم زدن در هوای برفی مشکل می‌شد. برف آن سال برای همه خاطره شد. زمین و آسمانِ برفی، در دشت‌ها و بیابان‌های اطراف بیشتر به چشم می‌آمد. حتی در مزرعه و باغ‌ِ آبادی به نام «فدک» در کیلومتر پانزده جاده قدیم قم ـ کاشان. سرما درختان باغ را خشکانده بود. هیچ درختی در مزرعه فدک در برابر آن همه سرما نتوانسته بود تاب بیاورد، جز نهال‌هایی که در گلخانه در امان بودند و یک درخت دیگر! یک درخت زیتون در گلدانی فلزی، درست رو به روی گلخانه که برف‌های روی شانه‌اش را تکانده بود و آفتاب می‌گرفت. این درخت در ظاهر تفاوتی با انواع مشابه خودش نداشت اما این اول راه بود. تحقیقات جدی روی این موضوع ادامه پیدا کرد تا مدت‌ها بعد خبرگزاری‌ها و محافل علمی خبر تازه‌ای داشتند:
گونه‌ی جدیدی از زیتون کشف شده است. مقاوم‌ترین درخت زیتون در برابر سرما به نام: طوبی.

امروز ← باغ و مزرعه‌ای آباد به نام «کشت و صنعت زیتون فدک»
دو بادگیر بلند و مزرعه‌ای آباد!
تا چشم کار می‌کند سبزی و درخت است؛ 120 هکتار! بی هیچ دغدغه‌ای در مزرعه قدم می‌زنی و غرق تماشا می‌شوی. هیچ کس از تو چیزی نمی‌پرسد و مانع نمی‌شود. مثل یک بوستان عمومی، ورود و بازدید برای همه آزاد است. هر چه پیش‌تر می‌روی شگفت‌زده‌تر می‌شوی و قسمت‌های سازمان‌یافته و هماهنگ مجتمع بیشتر تو را سر ذوق می‌آورد. باغ زیتون، باغ پسته، گاوداری، بیست هکتار یونجه‌زار، واحد صنعتی فراوری زیتون، انبار محصولات، دامداری و ...، زنجیره‌ بی نقصی را به وجود آورده‌اند. هر یک از قسمت‌ها، قسمت دیگر را تامین می‌کند. تفاله زیتون و یونجه‌، خوراک دام‌ها می‌شود و گاوهای مزرعه، در کنار شیردهی و پروار شدن، نیاز به کود طبیعی را برطرف می‌کنند.

«مزرعه فدک» در پانزده کیلومتری جاده قدیم قم ـ کاشان قرار دارد؛ باغی بزرگ و سبز که از تولید نهال زیتون تا فراوری نهایی آن، همه در همین جا انجام می‌گیرد.

خرید از مزرعه‌ نمونه آسیا به خودی خود جذابیت دارد. علاوه آن که روغن زیتون فرابکر (Extra virgin) تولید می‌کند؛ فرابکر، یعنی بهترین نوع روغن زیتون که برای به دست آوردنش حرارت ندیده است.
در این مزرعه، کشت زیتون به شیوه « کانال کود» کشت می‌شود؛ طرحی ابداعی که اختراعش به نام همین مزرعه ثبت شده است. در این شیوه کودرسانی، هیچ سم و کود شیمیایی استفاده نمی‌شود. این یعنی، زیتونی کاملاً طبیعی و ارگانیک. همان چیزی که شما دنبالش هستید.

گواهی‌نامه‌ ثبت اختراع «کانال کود»
نشان استاندارد جهانی و اروپایی تولید محصول طبیعی
تشکیل «بانک ژنی زیتون» در مزرعه فدک با تأیید انجمن ژنتیک ایران
انجام مطالعات علمی بر روی انواع مختلف زیتون؛ مانند: بررسی‌های مورفولوژیک (مطالعه شکل و ریخت بافت زنده) و سیتولوژیک (مطالعه ساختار و ترکیب کروموزوم)
شناسایی بهترین گرده‌افشان برای سی نوع زیتون داخلی و خارجی