از کودکی خیلی علاقه داشتم به کارهای دستی و هنری و خیلی زود در همون دوره ابتدایی شروع کردم به بافتنی و گلدوزی و کم کم خیاطی و 12 ساله بودم که دیگه برای خودم و خواهرم لباس میدوختم در نهایت دقت و تمیزی و همینطور ادامه پیدا کرد و خیلی از هنرهای دستی رو یه دور امتحان کردم از سرمه دوری ، تیکه دوزی ،شمارهدوزی ،گلسازی و چرم دوزی و تزیین اتاق عقد و سفره عقد .... البته همه رو برای رفع نیازهای شخصی خودم و اطرافیانم. همه جا چشمم دنبال کارهای دستی بود و با شوق و ذوق در حال یادگرفتن ، اما بدون مربی همینطور در کنار درس و دانشگاه و بچه داری و خونه داری و بعد هم اشتغال به کارم در آموزش و پرورش تفریحی کارهای هنری هم داشتم. تا چند سال پیش که به صورت جدی خودمو درگیر تولید بیشتر برای فروش کردم و سعی کردم از این راه درآمد هم داشته باشم. همیشه به تابلوها و ظروف ویترای تو مغازه ها که نگاه میکردم میگفتم یعنی میتونم منم اینطوری کار کنم؟ شروع کردم به کار ویترای (نقاشی روی شیشه) بدون مربی ، تماما از اینترنت و کانالهای تلگرام یاد گرفتم و به نقطه کوبی و ساخت جعبه و کار با رزین و... که چون بیشتر از راه آزمون و خطا بود طبیعی بود که خراب کاری هم داشتم ، هدر دادن مواد اولیه و ... و گاهی ناامیدی اما خسته نشدم و به کار ادامه دادم که تونستم بلخره مهارتهایی کسب کنم اما همچنان دارم یاد میگیرم و با عشق دارم کار میکنم چون هنر مخصوصا هنرایی که با رنگ سر و کار داره خیلی برام لذت بخش و انرژی دهنده ست و خستگی اصلا برام معنا نداره حتی اگر فروش نداشته باشم. اگه به دل خودم باشه هیچ کدوم از کارامو نمیخوام بفروشم 😅😅،عاشق تک تک محصولاتم هستم. حرکت کردن خیلی بهتر از سکونه ، پویا بودن و فعال بودن نشانه زندگیه