این اثر در 14 فصل تالیف شده است؛ در فصل اول آن، «مفهوم شناسی تبلیغی» انجام می‌شود. در ادامه، علوم و مهارت‌های مورد نیاز مبلّغ تبیین شده است. نویسنده در دومین فصل از این اثر به «جایگاه تبلیغ مبلّغ دینی» اشاره می‌کند و به مباحثی اعم از تکلیف بودن تبلیغ، تحصیل برای هدایت، تقویت فرهنگی شیعیان، آموزش معارف دین، تبلیغ در عصر غیبت، پاداش اخروی تبلیغ و برترین عالمان در زمان غیبت پرداخته شده است. در فصل سوم، گسترش خداپرستی، فراگیری عدالت، تعلیم کتاب و حکمت، و رشد فضائل اخلاقی به عنوان «اهداف تبلیغ» بحث و بررسی شد. در فصل بعد به «اخلاق و خودسازی در تبلیغ» اشاره می‌شود؛ در این فصل به ضرورت پرداختن به مسئله اخلاق تبلیغ و دوران سازندگی اخلاقی پرداخته است. نویسنده در پنجمین فصل اثر بر «اخلاق مبلّغ» تاکید می‌کند. به شناخت توانمندی‌های خود و قدرت مهارت تبلیغی اشاره می‌کند؛ همچنین، در این فصل در دو بخش به "اخلاق فردی مبلّغ" و "وظایف و اخلاق اجتماعی وی" پرداخته می‌شود. در بخش اول، درباره اخلاق فردی مبلّغ، به بعد عرفانی و معنوی، تبلیغ عملی، داشتن شخصیت علمی، و رعایت بهداشت تاکید شد و در بخش دوم نیز اخلاق ارتباطی (اخلاق ارتباطی، فروتنی و تواضع، محبت، خوشرویی و سلام) و رفتار اجتماعی عمومی (مسکن، دوری از مواضع تهمت، نظم، عمل به وعده، شوخی و مزاح، حرمت بزرگان) بررسی می‌شود. در فصل ششم این اثر، از «فعالیت سیاسی» سخن به میان آمده است. ...