نویسنده: سیده زهرا برقعی

یادش به خیر! توی سفره‌ی صبحانه‌ی مادربزرگ، همیشه ‌کنار پنیر طبیعی و گردوی پوست‌کاغذی و چای ایرانی، یک ظرف عسل هم به چشم می‌خورد، اما نه از آن معمولی‌هایش! توی این عسل خوراکی خوشمزه و کش‌داری وجود داشت که مثل یک آدامس می‌توانستی بجوی‌اش. ما نوه‌ها آدامس عسلی صدایش می‌زدیم و بزرگ‌ترها بهش می‌گفتند موم. بعدها که بزرگتر شدیم فهمیدیم تنها کاربرد این ماده غذایی جویدن نبوده و خواص بی‌نظیری برای سلامتی دارد. در این یادداشت با این غذای کامل و مقوی بیشتر آشنا می‌شویم:

بدون مقدمه بگوییم: اگر بهترین برنج را هم تهیه کنید ولی درست از آن نگهداری نکنید، بعد از مدتی در سطلِ برنج، شاهد حضور مهمانانِ ناخوانده‌ای به نام شپشک خواهید بود! آخر آدم برنجِ کیلویی فلان‌تومان را آنقدر بد نگهداری می‌کند که بستر رشد و تکیثرِ حشرات شود؟! پس نگهداری برنج هم بلدی می‌خواهد. در این مطلب قرار است با هم متخصص حرفه‌ایِ نگهداری از برنج در منزل شویم. باشد که هیچ شپشک، سوسک، لولو و جوجویی در سطلِ برنجِ ما برای خودش جولان ندهد و برنجِ با ارزشِ ما را بی‌کیفیت و خراب نکند!

خیلی از ما هنوز هم طعم لقمه‌های نان و پنیر و گردویی که مادر برای توشه‌ی مدرسه می‌گرفت، به یاد داریم. شاید هم خودمان ادامه‌دهنده این مسیر هستیم و هر روز برای فرزندمان لقمه نان و پنیر و گردو می‌گیریم. گردو یک محصول با اصالت و خوشمزه است که ارزش غذایی بالایی دارد. از طرفی خواص زیادی هم برای سلامتی بدن، مخصوصا مغز انسان دارد. اما همه‌ی این اثرگذاری‌ها وقتی عملی می‌شود که گردوی تازه و با کیفیتی خریداری کنیم.