روغن کندش ارزشش را دارد

اسمش را اولین بار چند ماه پیش از مادرم شنیدم اما هیچ وقت از نزدیک نه گیاه کندش را دیده بودم و نه روغن کندش را. نمونه روغن کندش سلامت که به دستم رسید با تصورم کاملاً مطابق بود. یک شیشه کوچک با درپوش قطره چکانی، یک برچسب با طرحی که علی القاعده باید گیاه کندش باشد و عنوان «روغن کندش سلامت».

راستش را بخواهید من از شیفتگان و عشاق داروهای گیاهی نیستم ولی در عین حال به درمانگر و مفید بودنشان با تمام وجود اعتقاد دارم. خب البته این اعتقاد هم از تجربه ثمربخش بودنشان ناشی شده است. دلیل اینکه از شیفتگانش نیستم هم شاید بر می‌گردد به کمال‌گرایی من. ادا و اطوارهایی هم درمورد بو و طعم و حس داروهای گیاهی دارم. بسته‌بندی‌های معمولاً ضعیفشان هم حسابی برایم ناامیدکننده است.

چند روزی‌ست شیشه روغن کندش را گذاشته‌ام روی میز کارم و چشمم که بهش می‌افتد با خودم می‌گویم چرا؟ چرا ظاهرش اینقدر دوست‌نداشتنی‌ست؟ چرا توضیحاتش اینقدر مختصر و کوتاه است؟ چرا هیچ نشانه‌ای همراهش نیست که درمورد نحوه تلفظش راهنمایی‌ام کند؟ و هزاران چرای دیگر.

از غُرغرهای اولیه که بگذرم، کندش از آن زهرمارهای شفابخش است. دیدم اینطور نمی‌شود. رفتم و از چند نفر مورد اعتمادم درباره‌اش پرسیدم. در اولین مرحله خواستم بدانم چطور خوانده می‌شود که جوابش با جستجو در اینترنت از آب در نمی‌آمد و نهایتاً یکی از دوستان در یک پیام صوتی «کُندُش» را برایم خواند و هرچه درباره این گیاه و روغنش می‌دانست برایم گفت.

تاجایی که دستم آمد، کندش در روغن زیتون یا کنجد برای درمان ریزش مو، رشد موهای ریخته، درمان شوره و شپش، و این طور چیزها مفید است؛ یک مدل دیگر هم دارد که در روغن بادام شیرین است و برای درمان بیماری های سینوزیتی استفاده می‌شود. اما فعلاً نوع دوم روغن کندش موضوع بحث ما نیست. روغن کندشی که ما از آن صحبت می‌کنیم برای مسائل مربوط به رشد و تقویت مو کاربرد دارد و مفید است.

روغن کندش از چه تولید می‌شود؟

کندش یک ریشه است مثل شیرین بیان، مثل زردچوبه.ولی خوراکی نیست و یک گیاه کاملاً سمی به حساب می‌آید اما در عین حال می‌تواند این همه مفید هم باشد.

با وجود اینکه برای به دست آمدن روغن کندش پودر کندش را در روغن زیتون (یا روغن کنجد) می‌جوشانند و صاف می‌کنند، ولی در بسیاری مواقع ته‌نشین دانه‌های کندش را کف ظرف می‌بینیم. اما در روغن کندش سادات محلول کاملاً شفافی به دست آمده که نشان از دقت و ظرافت تولیدکننده دارد.

غلظت بالای این محلول باعث می‌شود بتوانیم به شکل قطره‌قطره از آن استفاده کنیم و مصرف ساده و تمیزتری را منجر می‌شود، پس از ماساژ دادن هم چربی زیادی به پوست سر باقی نمی‌ماند. بوی خیلی زیاد و فوق‌العاده‌ای هم ندارد که آزاردهنده باشد.

نحوه استفاده از روغن کندش

درباره نحوه استفاده‌اش هم خیلی سؤال داشتم که به پاسخ‌های متفاوتی رسیدم. راستش را بخواهید، اگر من باشم، به نوشته‌های دفترچه راهنمای خود محصول بیشترین اعتماد را می‌کنم، ولی برای این محصول توضیح کاملی وجود نداشت و روی جعبه‌اش فقط آمده بود که مقداری از روغن را به کف سر ماساژ داده و پس از دو ساعت سر را شستشو دهید. ولی چند بار در هفته؟ به چه مدت؟ و منظور تولیدکننده از «مقداری» دقیقاً چه مقدار است؟

بعد از پرس‌و‌جوهای زیاد در این باره به یک ویدئو از علامه ضیایی رسیدم که درباره روغن کندش، تهیه، استفاده و تأثیرش توضیحات کاملی می‌دهند. ایشان معتقدند برای درمان مسائل مربوط به مو، بهتر است که هفته‌ای یک بار، بیست دقیقه پیش از حمام، کف سر را با این روغن ماساژ دهید و سپس در حمام پوست سر را کاملاً بشویید.

خب همه این حرف ها را زدم و تحقیق و بررسی کردم، نتیجه اش شد این که تأثیرگذاری روغن کندش تقریباً برای همه کسانی که استفاده کرده‌اند مسلم است. البته مثل هر داروی گیاهی یا شیمیایی دیگری بسته به نوع پوست و مو دوره های زمانی مختلفی لازم دارد.

استفاده از روغن کندش نه تنها باعث تقویت پیاز موی سر، ابرو و مژه می‌شود بلکه هیچ عارضه جانبی هم به همراه ندارد؛ پس ارزشش را دارد.