نام غرفهاش در «باسلام»، آنقدر جالب است که تشویق میشوم سری به محصولالتش بزنم. غرفه «یاجوج»، مانند اسمش پر است از محصولات عجیب و غریب. محصولاتی که ساختهی دست خانم رضایی است و میتواند مهمان خانههای ما باشد. محصولاتی با چهرههای بامزه که به جرات میتوان گفت کمنظیر است و تاکنون مثل و مانندش را ندیدهایم و شاید همین خاص و کمی عجیب و غریب بودن باعث شده دستسازههای خانم رضایی با استقبال فراوانی رو به رو شود.
کارشناسی ارشد دارم و عاشق استقلال مالی هستم
حرف کارآفرینی و راهاندازی یک کسب و کار که به میان میآید، فکر میکنیم طرف مقابمان، کسی که آستین بالا زده و برای خود منبع درآمدی به راه انداخته حتما سراغ درس و دانشگاه نرفته است. اما همیشه اینطور نیست. فائزه خانم رضایی دانشجوی کارشناسی ارشد هنر اسلامی از دانشگاه هنر است و مدرک کارشناسی صنایع دستی دارد. این جوان متولد 75، در کنار تحصیل کسب و کار کوچکی راه انداخته و در این باره میگوید:
فهرست:
« از دوران نوجوانی دوست داشتم که استقلال مالی داشته باشم اما خانواده خیلی تمایلی به کار کردن من نداشتند و از اونجایی که مدرسه تیزهوشان میرفتم و شاگرد ممتاز بودم خیلی فرصتی برای کار کردن یا حتی رفتن به کلاس های آموزش مهارت فراهم نمیشد. اما اواخر دوران دبیرستان مهمترین تصمیم زندگیم رو گرفتم و کنکور هنر شرکت کردم. خیلی برای موفقیتم تلاش کردم، چون نمیخواستم بعدها حسرت بخورم که چرا مسیر اشتباهی رو رفتم. خداروشکر تلاشهام هم نتیجه داد و موفق شدم توی رشته صنایع دستی دانشگاه هنر تهران قبول بشم»
از کارگاههای دانشگاه نهایت بهره را بردم
قبول شدن دانشگاه، فرصت خوبی بود تا خانم رضایی بتواند در کلاسها و کارگاههای دانشگاه دانش تئوری و عملیاش را افزایش دهد.
« با ورود به دانشگاه و یادگیری یک سری از مهارتها، آروم آروم متوجه شدم که دلم میخواد هنرم رو با بقیه به اشتراک بذارم و آدمای بیشتری رو توی حال خوبم شریک کنم. تصمیم گرفتم به کارام سمت و سویی کاربردی بدم و یه کسب و کار کوچیک راه بندازم تا بتونم هنرمو با بقیه شریک شم و هم از کاری که عاشقشم کسب درآمد کنم. طی 4 سال دانشجویی کارای مختلفی انجام دادم. از درست کردن دفترچه های دست ساز تا ساخت زیور الات و دوخت کیفهای چرمی و نمدی وتابلوهای دست ساز»
خانم رضایی پس از پایان دورهی کارشناسی تصمیم میگیرد محصولاتش را تغییر دهد. او متوجه میشود دستسازههای نمدی، دوخت کیف چرمی و ساخت زیورآلات هر روز بیشتر مورد استقبال مردم قرار میگیرد، بنابراین غرفهی یاجوج را راه اندازی میکند: یک غرفهی جدید و خلاقانه با محصولاتی که ظاهری عجیب و غریب دارند.
ساختن چیزهای عجیب و غریب منبع درآمد من است
یاجوج و ماجوج در ادبیات عامیانه فارسی به معنای بسیار عجیب و غریب، نامأنوس و نامفهوم بهکار می رود و شاید این مناسبترین نام برای کارهای دستی خانم رضایی باشد، او میگوید:
« از اونجایی که هزینه راه اندازی فروشگاه و مغازه زیاد بود تصمیم گرفتم که به صورت مجازی فعالیت کنم و صفحهی مجازی و کانالم رو به اسم یاجوج توی شبکههای مختلف راهاندازی کردم و خوشبختانه به دلیل عدم محدودیت این فضا تونستم کارام رو تقریبا توی کل ایران بهعنوان یه عضو از خونه های مردم جا بدم. ابتدا کار ما تمرکز روی زیور آلات خمیری بود و مخاطب اصلی ما خانم ها بودن و به دلیل وسواس زیادی که خانمهادر انتخاب آکسسواری های تزئینی دارن یک مقدار روند به توافق رسیدن برای طرح دلخواه زمانبر بود. بعد از مدتی ما سعی کردیم که دایره بازار هدفمون رو تغییر بدیم. پس به لوازم کاربردی روی آوردیم و به تلفیق چوب و طرح های خمیری رسیدیم. من کلاس آموزشی خاصی برای ساخن وسایل غرفهی یاجوج نرفتم، اما توی دوران تحصیلم تجربههای مختلفی از جمله طراحی، کارگاه سفالگری، کارگاه شیشهگری، کارگاه فلز، کارگاه چوب، دوخت چرم و نمد، ساخت زیورالات، تصویرسازی،نگارگری و تذهیب رو داشتم که قطعا در ذهنیت من خیلی تاثیرگذار بوده»
فروشگاهها، محصولات عجیب و غریب مرا قبول نمیکردند
اما راه اندازی یک کسب و کار کوچک، آنقدرها هم راحت نیست، فائزه خانم برای رسیدن به جایی که اکنون در آن ایستاده سختیهای زیادی را تحمل کرده است. او میگوید:
« قطعا شروع هرکاری سختی های خاص خودش رو داره، بنده هم از این قضیه مستثنی نبودم. همونطور که فضای مجازی بستر خیلی مناسبی رو برای ارائه محصولات فراهم کرده اما از طرفی باعث ایجاد یک بازار خیلی گسترده و بزرگ شده که به راحتی امکان عرض اندام در این عرصه وجود نداره. از طرفی ما میخواستیم علاوه بر فروش اینترنتی کارهامون رو توی فروشگاهها قرار بدیم. در این مرحله بازاریابی بسیار سخت بود. برای معرفی یک کار نیاز بود چند بار به صورت حضوری و تماس تلفنی با مسئول خرید فروشگاه صحبت کنیم و غالبا جواب منفی دریافت میکردیم. چون اونا معمولا با فرد کار نمیکردند و معمولا با شرکتهای هنری قرارداد میبستند. اما بعد از پیگیریهای زیاد موفق شدیم با چند تا از فروشگاه های خیلی معتبر شهر تهران به توافق برسیم و تفاهمنامه امضا کنیم و خداروشکر از اون به بعد رفته رفته وضعیت فروش و اوضاع مالی رونق گرفت.»
از شروع نترسید
فائزه خانم معتقد است که هنوز به آن پیشرفتی که مد نظرش بوده نرسیده، اما از طرفی امیدوار است و ایمان دارد که به زودی اتفاقهای خوبی برای «یاجوج» میافتد، وقتی از او میخواهم تا با دخترانِ هم سن و سالش صحبت کند تا انگیزه برای بلند شدن و ساختن داشته باشند میگوید:
« من به عنوان آدمی که همیشه از شروع کردن وحشت داشته معتقدم تا کاری رو شروع نکنید، تغییری در خودتون ایجاد نمیشه؛ پس هرگز از شروع نترسید و شروع کنید به یادگیری در زمینه مورد علاقهتون و مطمئن باشید همین قرار گرفتن در مسیر باعث ایجاد انگیزه میشه، حتی اگه هیچوقت به ته مسیر نرسید»
از یک غرفهی مجازی تا یک مجموعهی هنری بزرگ، با همدلی شما راهی نیست
آرزوی خانم رضایی این است که یاجوج عزیزش تبدیل به یک مجموعه بزرگ شود و درآن کارگاه های مختلف، کلاس های آموزشی، فروشگاه و گالری دایر باشد، و همهی بخشها توسط جوانان هنرمند این سرزمین اداره شود. این آرزو شاید در نگاه اول بزرگ به نظر برسد، اما با همدلی شما غیرممکن نیست!
خانم رضایی در سایت «باسلام» غرفهای به نام یاجوج دارد، اگر سری به این غرفه بزنید، میتوانید از خریدنِ دستسازههای این دختر هنرمند لذت ببرید و در کنار آن یک لینک دعوت هدیه بگیرید، با ارسال این لینک برای دوستانتان، هم شما و هم دوستتان با تخفیف از خانم رضایی خرید و غرفهداران دیگر خرید خواهید کرد. به علاوه بازار آدمهایی نظیر فائزه خانم که به تنهایی کسب و کاری راه انداختهاند و آرزوهایی بزرگ دارند گرم میشود.
سلام دوستم من هم از این کارها البته به شکل دیگه ای انجام میدهم قاب عکسهای قشنگت دیدم که خیلی برای کار منم مناسب اشکالی ندارد یک کم بهم آموزش بدی چطوری به این شکل خوب مرتب درست کنم
سلام لطفا در باسلام بهم پیام بدید اگه بتونم حتما کمکتون میکنم